Książki, dzięki którym zmieniłam swoje życie

Will Smith w jednym z wywiadów powiedział, że „Kluczem do życia jest bieganie i czytanie”. Biegania jeszcze nie odkryłam, ale to w książkach znajduję odpowiedzi na wszystkie nurtujące mnie pytania. Wiele z nich upewniło mnie w tym, co intuicyjnie czułam, ale było niezgodne z aktualnie panującym wzorem życiowych decyzji. Inne zainspirowały mnie do wprowadzania małych zmian w moim codziennym życiu. Jeszcze inne pozwoliły się zmierzyć z ograniczającymi mnie przekonaniami i sprawiły, że mocno pracowałam nad zmianą swojego myślenia.

Książki są motorem do zmian w moim życiu, dlatego kocham poradniki. Bo to właśnie z nich czerpię najwięcej. W nich znajduję rozwiązania nurtujących mnie problemów. Już ktoś przez nie przeszedł i napisał o tym książkę. Czasem jedno zdanie, jedna radą wystarczą. Ale samo przeczytanie książki to nie wszystko. Bo najważniejsze jest to, co my z tym zrobimy. Czy będzie zachwyt i więcej nic, czy do zachwytu dołączy też działanie. Bez tego najlepszy poradnik, nie nic zmieni.

Książki, dzięki którym zmieniłam swoje życie

Dla osób, które stale obserwują bloga czy mój Instagram, to raczej nie będzie bardzo odkrywcza lista. Bo o tych książkach wspominałam już nie raz. Obiecałam jednak ten tekst dosyć dawno temu, a to co napisałam o nich do tej pory, rozwijam o konkretne zmiany w moim życiu.

„Bloger” Tomek Tomczyk

Gdyby nie lektura tej książki, to pewnie nie czytalibyście teraz tego wpisu, ani żadnego innego napisanego przeze mnie. Blog Tomka był chyba pierwszym blogiem (nie scrapbookingowym), który czytałam. Zresztą, dowiedziałam się o nim od Sebastiana, jeszcze wtedy, gdy chodziłam do liceum! Sebastian też kupił pierwszą książkę Tomka i był to zakup „czytam, lubię, więc odwdzięczę się za tworzone treści, kupując produkt stworzony przez blogera”.

Nie czytałam jej z zamiarem bycia blogerką, ale w miarę czytania taka myśl pojawiała się w mojej głowie. A gdy przeczytałam zdanie: „Nie musisz szukać tematyki bloga, ona jest w tobie”, wszystko stało się dla mnie jasne. I tak tematyka domowa towarzyszy mi i Wam już 6 rok. Choć ja się zmieniam, to rama bloga jest niezmienna.

Książkę kilka lat temu sprzedałam. Dziś żałuję, bo to od niej się zaczęło.

„Ikhakima” Jacek Walkiewicz

Zanim była ta książka, obejrzałam wystąpienie Jacka Walkiewicza na TEDx (tutaj można je obejrzeć) i od niego polecam zacząć. Po nim kupiliśmy z Sebastianem „Ikhakimę”. Czytałam ją w czasie pierwszej pracy po studiach i decyzji co dalej. Dzięki tej książce zawierzyłam intuicji, a nie temu co powinnam zrobić. Nadal do niej wracam, czytam skrócone wydania. Niezmiennie daje mi kopa do tego, by marzyć, realizować marzenia i słuchać siebie. Bać się, ale robić. Nie czekać, tylko działać. Kiedyś coś nie działa, próbować zrobić, to inaczej.

Kiedyś się bałem i nie robiłem albo zwlekałem w nieskończoność, dzisiaj się boję, ale robię.”

„Aby zapalać innych, samemu trzeba płonąć.”

„Błędy to lekcje, ale to czego się z nich nauczymy zależy już od nas samych. (…) Niektórzy z uporem robiąc to samo, oczekują innych rezultatów. A one nie mogą być inne. Nie można bowiem upiec nic nowego, posługując się starym przepisem…”.

„Potęga kiedy. Żyj w zgodzie ze swoim naturalnym rytmem” Michael Breus

To książka, po której zmieniłam swój rytm dnia. Walczy z przekonaniem, że dzielimy się na sowy i skowronki. Po wykonaniu testu jesteśmy przypisani do jednego z czterech chronotypów, które określają o jakiej porze dnia powinniśmy działać. Kiedy wstawać, kiedy pracować, kiedy negocjować, kiedy uprawiać seks, kiedy kłaść się spać. I choć wynik nie był dla mnie oczywisty, to gdy zastanowiłam się nad tym jak funkcjonuję w ciągu dnia, wszystko się sprawdziło.

Nie zawsze jednak daję radę żyć w zgodzie ze swoim naturalnym rytmem. Małe dziecko w domu i wszystko bierze w łeb. Tekst piszę o porze, w której powinnam już spać. Wstaję później niż powinnam. Ale kiedy tylko zaczynam się zbliżać do harmonogramu przedstawionego w książce, jestem mniej zmęczona, pracuję wydajniej i mam lepszy humor.

„Najszczęśliwsze niemowle w okolicy” Harvey Karp

Książka, która uratowała początki mojego macierzyństwa. Została mi polecona przez doradczynię laktacyjną, która stwierdziła, że Zosia to typ z tzw. „brakującym czwartym trymestrem”.

Dzięki tej książce uświadomiłam sobie, że nie jestem złą mamą, ani odosobnioną mamą. Że to, że moje dziecko płacze nawet w samochodzie, gdzie wszyscy wokół mówią, że powinno super spać, nie jest niczym dziwnym.

Dzięki metodzie 5S byłam w stanie uspokoić i uśpić małego dzidziusia, który miał problemy z samouspokojeniem. Gdy urodziłam drugą Córeczkę też ją czytałam. Bo pomaga zrozumieć co siedzi w głowie tego naszego maluszka i uświadomić sobie, że gdy jesteśmy zmęczeni długotrwałym płaczem, to jest to coś czego nikt dobrze, by nie zniósł. Dla mnie najlepszy poradnik na początki macierzyństwa.

„Jak mówić, żeby maluchy nas słuchały” Joanna Faber

A to najlepszy poradnik dla ciut starszych dzieci. Które już mówią, buntują się, negocjują. Kiedy zaczynam przegrywać w negocjacjach z moją prawie 4latką, ta książka jest najlepszym wsparciem. Zawsze znajdę rozwiązanie, które w końcu zadziała.

„Sekrety urody Koreanek. Elementarz pielęgnacji” Cho Charlotte

To książka, która zmieniła wszystko, jeśli chodzi o moją pielęgnację i życie z trądzikiem. Na trądzik leczę się od 11 roku życia, czyli prawie 2/3 mojego życia. Ilość przetestowanych leków, kosmetyków, diet, metod, wykonanych badań jest porażająca. Nie chcę o nich wszystkich pisać, bo pewnie nie skończyłabym do przyszłego roku. Efekt był zwykle taki sam, powrót trądziku po pół roku od zakończenia leczenia. Najlepsze efekty dało doustne przyjmowanie retinoidów, ale po nim trądzik wrócił, gdy zaszłam w pierwszą ciążę. Już nie z takim natężeniem, ale jednak wrócił.

Przeczytałam „Sekrety urody Koreanek”, pokazałam ją na Insta, a wtedy pojawiło się mnóstwo komentarzy, że to działa. 10-elementowa pielęgnacja była też czymś innym niż do tej pory stosowałam. Stwierdziłam, że już niewiele może mi zaszkodzić i spróbowałam. A efekt naprawdę mnie poraził. Nigdy wcześniej na samej pielęgnacji nie uzyskałam tak dobrego wyglądu skóry.

Każdy kolejny etap pielęgnacji wprowadzałam stopniowo, bazując też na kosmetykach, które miałam w domu. Nie wydałam miliona monet na koreańskie kosmetyki, tylko zaczęłam od prostych środków, a efekty i tak były świetne.

Moja cera nadal nie jest idealna, ale rozumiem co się z nią dzieje. Długotrwały stres zawsze na niej widać. Przede mną włączenie kolejnych elementów, z których do tej pory rezygnowałam ze względu na ciążę i kp.

Jeśli chodzi o poradniki związane z walką z trądzikiem, to książka „Dieta Clean Skin” też jest bardzo wartościowa. Skupia się na jedzeniu jako przyczynie trądziku. I choć nie zdecydowałam się teraz na całkowitą eliminację produktów wskazanych w książce, to analizując lata najgorszych wysypów i moją dietę wtedy, myślę, że to jest krok, od którego warto zacząć.

„Warsztaty stylu” Maria Młyńska

Nad poszukiwaniem własnego stylu ubierania pracuję od kilku lat. Kiedy znajdę kierunek, to zwykle po paru miesiącach zaczyna mi czegoś brakować: kropki nad i, wyraźnego elementu. Być może to ja się zmieniam i moje ubrania za tym nie nadążają. A być może to nigdy nie do końca mój styl.

W ostatnie wakacje przeczytałam książkę Marii, autorki bloga Ubieraj się klasycznie i uświadomiłam sobie jakie są te moje kropki nad i. Dziś małymi krokami dążę do tego stylu. I też po Waszych prywatnych wiadomościach wiem, że te zmiany widać.

Czy było łatwo mi tę drogę odnaleźć? Nie. Na początku książki Maria zachęca nas byśmy wypisali ludzi, bohaterów filmów, książek, którzy inspirują nas swoim stylem. A ja nie byłam w stanie wskazać ani jednej takiej osoby. Dopiero w miarę lektury i szukania takich osób, uświadomiłam sobie, że blisko mi do retro stylu Cammy, czy Kitty z „Różowych lat 70tych”. Niezmiennie kocham koszule, wzór w paski i jasne kolory. Dzięki tej książce zaczęłam zauważać, to czego wcześniej nie widziałam. Nigdy też nie byłam tak pewna tego jak chcę wyglądać.

Dla mnie to świetna książka, która przeprowadza przez proces odkrywania własnego stylu. Myślę, że pomocna będzie także mężczyznom.

„Elementarz stylu” Katarzyna Tusk

Książka Kasi Tusk jest troszkę przeciwieństwem książki Marii. Daje gotowe rozwiązania, jednak dla mnie jest też kopalnią inspiracji. Na wszystkie listy patrzę przez swój pryzmat i tak, np. baleriny jako obowiązkowy punkt w szafie, zamieniam na wygodne buty na platformie, bo w takich się lepiej czuję. Beżowy trencz nie jest moim must have, ale w tym roku znalazłam płaszcz, który idealnie pasuje do mnie i mojego „nowego” stylu.

Dzięki takim podpowiedziom i przykładom ze stylizacjami Kasi patrzę na swoją szafę bardziej kreatywnie, ale też kompleksowo. Bo mam bazę, z którą stworzę zestawy niemal na każdą okazję. To jest książka, do której bardzo często wracam.

Piękne wydanie i cudowne zdjęcia oddziaływują na mnie tak, że chcę bardziej dbać o siebie.

„Bóg zawsze znajdzie Ci pracę” Regina Brett

Książka, dla wszystkich tych, którzy szukają swojej drogi w życiu. Przeczytałam ją w momencie, gdy robiłam podsumowanie 2018 roku i zastanawiałam się nad tym, co mogę ulepszyć w 2019. Wiedziałam już jak nie chcę pracować, czego nie chcę robić. Nie wiedziałam jednak za bardzo co dalej. Dzięki tej książce poukładałam sobie wszystko w głowie, upewniłam się co do obranej drogi i uświadomiłam sobie jaki jest następny krok.

Każda z 50 lekcji niesie dla mnie jakąś wartość. To najbardziej podkreślona książka w moim życiu. Cały czas do niej wracam. Przepisuję cytaty do specjalnego notesu.

Dziś nie napiszę Wam dokładnie jakie to są zmiany, małymi krokami je wdrażam, a efekty pewnie będą widoczne w przyszłym roku. I nie chodzi tylko o zmiany zawodowe, bo każdą z tych lekcji można odnieść również do innych aspektów życia.

„Musisz wierzyć w siebie nawet wtedy, gdy nikt inny w ciebie nie wierzy. Musisz wierzyć mocniej, niż wątpią wszyscy wokół. Musisz wierzyć w to, czego nie widać.”

„Finansowy kozak. Zarabiaj ile chcesz i spełniaj marzenia” Jen Sincero

To jest książka, którą chcę oprawić. Książka, dzięki której znów zaczęłam odważnie działać. Naprawdę, kupuję drugi egzemplarz i niektóre strony będę oprawiać :D.

Z jednej strony dotyczy pieniędzy i naszych przekonań co do nich. Pokazuje skąd się biorą nasze problemy z pieniędzmi i że wszystko zaczyna się w głowie, i w zmianie myślenia. Dla mnie było to bardzo otrzeźwiające i musiałam zmierzyć się z przekonaniami wyniesionymi z domu. Nie jest to jednak książka tylko o finansach.

To jest książka o tym, jak działać odważnie. Jak być wytrwałym, zaangażowanym. Jak słuchać swojej intuicji, znaków od uniwersalnej inteligencji (choć ja zawsze wstawiam w to miejsce „od Boga”). Jeśli czytacie mój newsletter to może pamiętacie, że w jednym z marcowych listów napisałam, że podjęłam ważną decyzję i czuję jednocześnie strach i ekscytację (to pod wpływem książki Reginy Brett). Dzień później odebrałam zamówienie z „Finansowym kozakiem” i we wstępie przeczytałam „Strach i ekscytacja to dwie strony tej samej monety”.

Zarówno ta książka, jak i książka Reginy są dla mnie o tym samym, choć pisane przez zupełnie różne osoby i w zupełnie różnym stylu. Do tej pory, działając tak jak opisuje to Jen, realizowałam najśmielsze plany. Gdzieś po drodze jednak racjonalizm wziął górę i choć było racjonalnie, to niewiele spraw układało się tak jak chciałam.

Trudno mi dziś powiedzieć, czy to wszystko przełoży się na zmianę w moich zarobkach. Na pewno już się przełożyło na zmianę w moim działaniu i spowodowało, że znów „boję się, ale robię” i działam mimo wszystko.

Czy to jest taka książka jak „Finansowy ninja”, którą kiedyś Wam polecałam i którą byłam zachwycona? Nie, choć myślę, że Michał Szafrański działa dokładnie tak jak opisuje to Jen. Szczególnie dobrze to widać w drugiej książce Michała „Zaufanie, czyli waluta przyszłości”. „Finansowy ninja” to książka skupiająca się na konkretnych racjonalnych rozwiązaniach. Dla mnie jednak w pewnym momencie okazało się paraliżujące przed podejmowaniem odważnych decyzji. Bo mam za mało oszczędności, bo nie wiem jak się ułoży kolejny miesiąc. Bo… Dzięki „Finansowemu kozakowi” nie czekam. Działam.

To są książki, o których z całą pewnością mogę powiedzieć, że miały i nadal mają wpływ na mnie. Książki, dzięki którym zmieniłam swoje życie.

Książek, które w mniejszym lub większym stopniu na mnie wpływają jest bardzo dużo. Sporą część z nich pokazuję na moim Instagramie. Znajdziecie je też pod hastagiem #booksniebalaganka.

Ciekawa jestem jakie książki są na Waszej liście zmieniających życie. Podzielcie się tytułami i zmianami jakie dzięki nim wprowadziliście. Ja na większość z moich tytułów trafiłam z polecenia.